انواع سیستم های اعلام حریق
سیستم های اعلام حریق از جنبه های مختلفی ، که در زیر به آنها اشاره می شود، تقسیم بندی می شوند:
از نظر حفاظتی سیستم های اعلام حریق به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) حفاظت جان اشخاص
ب) حفاظت از اموال. اکثر سیستم ها طوری طراحی می شوند که هر دو هدف را تأمین می کنند.
از نظر نحوه اطلاع رسانی این سیستم ها به دو نوع انفرادی و مرکزی تقسیم می شوند:
الف) سیستم اعلام حریق انفرادی : منظور از سیستم اعلام حریق انفرادی سیستمی است که وقوع آتش را در محل آن حس می کند و در همان محل با لامپ چشمک زن و صدای آژیریه اعلام حریق می پردازد.
ب) سیستم های اعلام حریق مرکزی : در این سیستمها در همان لحظات اولیه حریق، محل آن شناسایی و اطلاعات به تابلوی کنترل مرکزی ارسال می گردد و توسط آژیر، ساکنین از بروز حریق مطلع می شوند. همچنین به وسیله تلفن به مرکز آتش نشانی خبر داده می شود. در این نوع از سیستم های اعلام حریق، قسمت هایی از ساختمان جهت نصب آشکارسازها و شستی ها در نظر گرفته می شود و سیستم اصلی در یک محل مشخص و کاملا در دسترس نصب می گردد ، به طوری که در صورت وقوع آتش سوزی در محل یکی از آشکارسازها سیستم اعلام حریق به صدا می آید و محل آن را از طریق لامپی که روی دستگاه مرکزی روشن می شود، اعلام می کند. سیستم های اعلام حریق مرکزی به دو دسته تقسیم می شوند:
سیستم های دستی : در سیستم های دستی، شستی اعلام حریق تنها وسیله اعلام حریق است. در واقع کار تشخیص حریق در این گونه سیستم ها، فقط به انسان سپرده شده است و در مکان هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی نخواهد داشت.
سیستم های اتوماتیک : این ها، بر خلاف سیستم های دستی، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. به صدا در آوردن آژیرهای خطر، روشن نمودن تابلوهای خروج اضطراری ، تماس خودکار با آتشنشانی محلی ، فعال سازی سیستم اطفای حریق خودکار ، قفل کردن یا از حالت قفل خارج کردن درهای محل های مختلف مانند در خروجیهای اضطراری) همگی از مواردی است که توسط سیستم های اعلام حریق اتوماتیک انجام می شود.
سیستم های اتوماتیک نیز دارای دو نوع اند:
متعارف (Conventional): در سیستم های متعارف مسیرهای سیم کشی به صورت شعاعی یا خطی رادیال) است و کلیه تجهیزات آشکارسازها و شستی ها) یک منطقه از محل تحت پوشش سیستم اعلام حریق به وسيله دو سیم به هم وصل می شوند و سپس به تابلوی کنترل مرکزی متصل می گردند. در صورت بروز حریق، علاوه بر روشن شدن لامپ های منطقه آتش سوزی، آژیرهای تابلوی مرکزی نیز به صدا در می آیند. شمای کلی کابل کشی تجهیزات یک نمونه از این سیستم ها را در شکل زیر می بینید.
آدرس پذیر ( addressable)
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، نوع جدیدتر سیستم های اعلام حریق است که علاوه برداشتن رفتار هوشمندانه در کشف حریق ، دارای سرعت بالا در اطلاع رسانی پس از کشف حریق است. در این نوع سیستم ها تابلوی کنترل مرکزی از یک یا چند حلقه، جهت کنترل آشکارسازها، شستی ها و رنگ ها استفاده می کند. به هر قطعه یک شماره خاص ( آدرس) اختصاص می یابد و سیستم بدون نیاز به سیم کشی مجزا برای هر قطعه، محل قرارگیری آنها را به خوبی از روی آدرس ها می شناسد. می توان تا 128 قطعه را بر روی یک حلقه کنترل کرد. لذا در این سیستمهای علاوه بر این که می توان منطقه ای را که در آن حریق اتفاق افتاده است تشخیص داد می توان دقیقا عنصری که حریق را تشخیص داده است معین کرد و محل دقیق حریق را مشخص نمودهمچنین می توان خبردهندههایی را که مربوط به آن محل است فعال نمود. سیم کشی بین تجهیزات توسط 4 سیم (کسیم برای تغذیه و 2 سیم برای انتقال اطلاعات انجام می شود.
